| Deze ochtend zouden we een heel stuk gaan lopen, maar het had de hele nacht doorgeregend en het is nog steeds aan het regenen. Heb wel goed geslapen, maar na die looptocht van gisteren was ik daar wel aan toe. Een lekkere warme douche was er niet bij. We hadden nog steeds geen stroom. In de badkamer was ook nauwelijks water. Ik heb mijn natte schoenen maar aangetrokken. Ze waren niet meer drijfnat, maar nog zeer vochtig. Ons ontbijt was weer buiten onder het afdakje, waar nog steeds het water op kletterde. We krijgen een heel groot bord rijst met gebakken ei, waar veel te veel zout in zit. Iedereen at zijn bord helemaal leeg, maar dat lukte mij niet, het was echt te veel en te zwaar voor mijn maagje, die een ontbijt niet gewend is. Het is dus nog steeds keihard aan het regenen. |
| ------------ |
| Er wordt gevraagd wie er mee wil gaan lopen, ik wil wel, samen met nog 5 man. De rest zag het niet meer zitten omdat het nog steeds aan het regenen was. We gaan dus door het bos lopen, eerst hebben we onze benen moeten insmeren met iets tegen bloedzuigers, en dat was nodig ook. Na een afdaling in het bos, kris kras door de waterval heen, over zeer smalle glibberige paadjes, kwamen we bij een snelstromend riviertje aan, waar we een half uur hebben lopen zoeken om er overheen te komen, wat uiteindelijk niet gelukt is. Dus moesten we terug via de weg die we gekomen waren, onderweg heb ik nog een paar bloedzuigers van me af moeten halen, waar die dingen vandaan komen is mij echt een vraag. Dit was ook het einde van de looptocht door het bos. |
| ------------ |
| Toen we terug waren bij het hotel zijn we gelijk naar beneden gelopen, terug naar onze eigen bus. Onderweg waren er nog een paar obstakels, weer door vallende rotsen en puin. We moesten nu wel onze eigen tassen dragen omdat ook de jeep niet langs de bergverzakkingen kon rijden. We stopten even om een bloedzuiger van iemand af te halen en zijn wondje te pleisteren, net toen we weer verder wilden gaan zag ik ook bij mij een bloedzuiger zitten, die ondertussen al even groot was geworden als een naaktslak, ik het begin zijn ze niet groter dan twee rijstkorrels. Maar als ze eenmaal op je zitten zuigen ze zich helemaal vol, en je voelt er helemaal niks van. Ze gooiden er een beetje tijgerbalsem olie over, en dan laat de bloedzuiger zichzelf heel snel los. Nadat hij eraf was heeft het nog 4 uur geduurd voordat het stopte met bloeden. Het was eindelijk gestopt met regenen. Je begon de omgeving ook een beetje te zien. Ik zag een mooie groene bergwand met bossen en hier en daar tussen de bossen een grote waterval, echt een schitterend zicht. We moesten een stukje lopen naar beneden, ik denk een Km of 7, en daar stond een busje op ons te wachten die ons naar onze eigen bus bracht. |
| ------------ |
| Ik zie een man op een bankje zitten, met zijn ogen dicht. Hij heeft zijn sandalen uit gedaan en heeft zijn voeten op zijn fiets gelegd. Achter het bankje zie ik een vrouwtjes op haar knienen, ze is bezig om onder het bankje de sandalen te pakken. Ik blijf op een afstandje kijken, om te zien dat ze een grapje gaat maken met die jongen, en dan de sandalen terug geeft. Maar ik sta even versteld wat hier echt gebeurd, ze heeft de twee oude sandalen, en ze waren echt niet mooi. Ze stopt de sandalen onder har trui en loopt heel rustig weg. Ik loop er een beetje achter aan. Als ik achter me kijk of die man al iets in de gaten heeft. Is het vrouwtje spoorloos verdwenen in de massa mensen. |
| ------------ |
| Bij onze bus aangekomen kunnen we even eten. Ondertussen vervang ik mijn pleister omdat het maar niet stopt met bloeden. Het eten wat we krijgen is rijst met een soort vlees, mijn rijst ziet er een beetje geel uit, terwijl de rest witte rijst heeft. En er zit ook een vies bijsmaakje aan. Gelukkig loopt er een hond die honger heeft en mijn bordje leeg eet. Zelf koop ik een pak koekjes en eet die in de bus op. We zijn nu onderweg naar Hué. De reis duurt niet zo lang gelukkig. |
| ------------ |
| Vanuit de bus stappen we over in een boot en varen op de Parfumrivier (daar ruik je niks meer van hoor). Het water staat heel hoog, dit komt door de regenval van vannacht. Je ziet overal bootjes waar mensen op leven, komplete gezinnen wonen op een bootje, je ziet de was buiten hangen en ze doen hun behoefte buiten boord. En dat alles op een 16 vierkante meter, als het niet minder is. Later komen we in ons hotel, waar we even gebrieft worden voor de volgende dag. Ik moet even naar de WC, als ik terugloop naar mijn kamer. Na een uur mis ik mijn cameratas. Ik schrik me rot, waar heb ik die gelaten. Ik ren naar beneden en vraag het aan de receptie of ze die gezien hebben. Gelukkig, ze hebben hem gevonden en achter de balie gezet, pffff.. `s avonds eten ik en mijn kamergenoot in Hue, in een goed restaurantje. Later ga ik even internetten in een internetcafé.
|
| ------------ |
Citaat Sawadee
De Keizersstad Hué was de hoofdstad van Vietnam tijdens de laatste dynastie die het land heeft gekend. Deze Nguyen-dynastie ontstond na een opstandige periode en kende direct vanaf het begin in 1802 een enorme groei in bouwkunst, waarvan tegenwoordig nog veel te zien is. Helaas raakte de dynastie al aan het eind van de 19de eeuw met de komst van de Franse kolonisten in verval. De belangrijkste resterende gebouwen zijn de Citadel met daarin de verboden paarse stad, de graftombes van de keizers in de heuvelachtige omgeving ten zuiden van de stad, en diverse pagodes en paleizen. Hué ligt aan de door Vietnamezen geliefde Parfumrivier. Daarom naderden we de stad in stijl per boot. Na de bezichtiging van de schitterend gerestaureerde tombe van keizer Minh Mang, vaarden we deze rustieke rivier af en genoten we van de groene omgeving en het mooie middaglicht. |
|
