| De laatste volledige dag in Vietnam, erg jammer heb het heel goed naar m`n zin gehad. Vandaag hebben we vrij en kunnen we doen wat we willen. Ik sta niet al te vroeg op en ik ga de stad in. Ik heb nog wat geld over en wil nog een paar foto`s maken. |
| ------------ |
| Deze keer ga ik niet met een scootertje naar de stad, maar te voet, zodat ik alles op het gemakje kan bekijken. Omdat iedereen op straat leeft is er genoeg te zien. Aan de overkant van de straat zit de kapper, hij heeft zijn spiegel aan een spanningsmast gehangen, en is bezig met iemands haar te knippen. |
| ------------ |
| Ik loop naar het park dat midden in de stad ligt, daar is het heel goed te doen, je zit lekker onder de bomen. Je ziet hier allerlei soorten mensen. Van jong tot heel oud. Er ligt zelfs iemand een beetje te dutten op een bankje. En ergens anders zijn ze aan het schaken. Ze schaken hier met damstenen. Maar op de stenen staan tekens waaraan ze kunnen zien met welke schaakstukken ze spelen. |
| ------------ |
| Ook zijn er gezinnetjes in het park aanwezig, die daar de hele dag zitten. Wat ze daar doen weet ik niet, maar ik denk dat de kinderen geld aan het verdienen zijn. Moeders zitten met kleintjes aan de borst. En niemand kijk hier van op, alsof het de normaalste zaak van de wereld is. |
| ------------ |
| Ik kom nog in contact met een klein meisje van een jaar of 8. Ze spreekt geen woord Engels. Toch hebben we voor elkaar dingetjes gevouwen van papier, ik vouwde een vliegtuig, en zij een bootje. Was heel grappig. Verder wilde ze niks van me hebben, vaak willen ze geld maar dit meisje niet. En dat maakte haar heel bijzonder. |
| ------------ |
| Ik loop nog een beetje door het park, en er komt een jongen naar me toe en vraagt of hij met mij mag praten, ik vind het prima. Hij wil zijn Engels een beetje ophalen. Niet dat ik zo goed Engels spreek hoor. Maar op den duur werd ik het een beetje beu. Hij bleef maar praten en vaak snapte ik niet waar hij het over had. Gelukkig kwam ik Geert, een jongen uit onze groep tegen, en wij zijn samen verder gelopen. We hebben nog wat gedronken op de hoek van de staat. |
| ------------ |
| Terwijl we daar zitten, komen er vlak bij ons een paar vrouwen zitten, allemaal nog jong hoor, rond een jaar of 20,22 denk ik. Ze zitten allemaal op van die kabouterstoeltjes. En bestellen wat eten. Ze eten allemaal uit hetzelfde bord. Het was echt Vietnamees eten dat kon je wel zien, veel rijst met veel groentes. Later schuift er nog iemand aan, en die eet gewoon mee. Het was een uur of 5 dus zal het wel hun avondeten zijn. Het ziet er allemaal heel relaxed uit. |
| ------------ |
| Dan gaan Geert en ik terug naar het hotel, dit keer wel per scooter, lekker makkelijk. We moeten naar het hotel omdat we een afscheiddiner hebben. We lopen weer terug van waar we bijna vandaan kwamen. En stappen een eettentje binnen dat Little Hanoi heet. Een erg klein, maar gezellig tentje. Het is stampvol binnen. En er komen regelmatig mensen binnen om te vragen of er al plaats is. Iedereen van onze groep schrijft een stukje in een boekje van onze reisleider en wij krijgen van hem een schilderijtje. |
| ------------ |
| Later, na het eten gaan Stephan en ik nog even wat drinken ergens achteraf, waar het rustig en gezellig is. We krijgen een beetje contact met de lokale bevolking en Stephan probeert de waterpijp uit. Ik had er net een gekocht om als souvenir weg te geven. Het was een gezellige afsluiting van de vakantie. Als we richting hotel gaan is het half twaalf en het is uitgestorven op straat. Om tien uur zie je bijna al niemand meer op straat. |
