| We moeten vandaag vroeg opstaan. Dit omdat we een lange rit voor de boeg hebben. We hebben een mooi ochtendzonnetje. De zon komt hier rond een uur of 6 op. En dit levert een mooie rode lucht op. We gaan vandaag op weg naar de Centrale Hooglanden. De weg is best goed. Gelukkig niet al te veel hobbels. Omdat we al een tijdje onderweg zijn stoppen we langs de weg om iets te drinken. We rijden langs allemaal tentjes waar je wat kunt drinken, deze tentjes staan in de middle of no where. En er staat er niet één, maar wel een stuk of 12. nergens zitten er mensen, je snapt niet op wat ze daar staan te wachten, ze wachten op klanten, maar er komen dus heel weinig auto`s langs en nog minder mensen die iets komen drinken. Ik denk dat er zeker dagen zijn dat er gewoon niemand langskomt om te drinken. Maar wij wel, en we stoppen bij een meisje van achttien jaar, zij beheert ook een tentje. Ze ziet ons aankomen en ze begint helemaal te glunderen. Het lijkt erop of ze al de hele week heeft zitten wachten op ons. Ze rent en vliegt om ons te helpen, er is iets niet en ze vliegt naar de over kant van de straat om daar wat te halen, en vliegt weer terug, ze heeft de dag van haar leven, ik wist echt niet wat ik zag. Gewoon dat iemand zo enthousiast en blij kan zijn dat er 14 personen iets komen drinken, is niet te geloven. Ik zou zo verliefd op dat meisje worden.Ik had ze wel mee willen nemen, maar ik denk niet dat ik ze gelukkiger had kunnen maken dat ze nu was( dus heb ik haar maar daar gelaten). |
| ------------ |
| We rijden verder langs een heel mooi uitgestrekt gebied, met mooie vergezichten en kleine dorpjes. In het dorpje waar we iets gingen eten was net de stroom uitgevallen, en toch hadden ze een hele maaltijd voor ons klaar gemaakt. Als je naar de wc moet, moet je helemaal achter in de tuin zijn, daar zijn een paar wc`s ingericht, luxe is het echt niet, maar in de achtertuin heb je een heel mooi overzicht, je staat ergens op een berg en je zich de hele wijde omgeving. Je kan heel ver kijken over een dal, en opzij zie je een andere heuvel. Je zult maar zo achtertuin hebben. Ik heb er wel tien minuten staan kijken, (met mijn mond open). |
| ------------ |
| Ook hier moeten we weer weg, we gaan nu op weg naar de watervallen. Rond een uur of 4 komen we bij de watervallen aan. Als we de bus uitstappen hoor je de waterval al, het is hier ook erg vochtig. We moeten nog een stukje lopen naar de waterval, onze gids loopt voorop, hij loopt best wel snel, als of hij er snel wil zijn, iedereen van onze groep komt er achteraan hobbelen. Omdat ik foto`s wil maken loop ik ook aardig door. Ik heb mijn statief meegenomen om mooie plaatjes te kunnen schieten. Opeens zie je overal watervallen, een heel mooi gezicht, ik weet niet waar ik het eerst een foto van moet nemen. Ook hangt er hier een mist, van het vallende water, mijn lens van mijn camera wordt er gewoon nat van. Ik zet mijn statief neer en ga foto`s maken. Ook de bomen die hier staan zijn heel mooi, en het water vliegt er langs. Maar na een half uurtje wil de gids al weer weg. Dus ik maak snel nog een paar foto`s en kom als laatste weer bij de bus aan, jammer ik had hier echt nog wel een uurtje willen blijven. Juist voor deze watervallen had ik mijn statief meegenomen, maar later zou hij nog wel van pas komen hoor. |
| ------------ |
| We moeten verder. We zitten in de bus en het wordt al snel donker. In de bus leren we onze eerste Vietnamese woordjes. Ooitzooijo, de gids zegt het wel 10 keer voor en dit met zo overweldigende uitdrukking op zijn gezicht dat je moet gaan lachen. Zelf proberen we het ook te zeggen maar is nogal moeilijk, het betekent `O my GOD` , en dit kan voor een mooi meisje zijn, of voor een veel te dure prijs van iets, en aan je gezicht moet je dan het verschil zien. Even later begint het te onweren, het regent pijpestelen en je ziet overal lichten in de lucht. Het weer wordt steeds slechter en de lichten komen steeds dichterbij. Er slaan een paar bliksemflitsen in vlak bij de bus, een knal waar je de rillingen van over je lijf krijgt en je ziet even helemaal niks meer. Door de bliksemflitsen kan je af en toe het landschap zien, je ziet overal groene bomen, en schimmen daarvan. Een hele ervaring om mee te maken. Net als we aankomen bij de plaats waar we gaan overnachten stopt het met regenen. We eten ergens in een klein dorpje. Ook hier is geen stroom, maar de kaarsjes staan al klaar voor ons, en we kunnen gaan eten. Tijdens het eten komt de stroom weer terug, maar zoveel lampen zijn er niet. Dus zit je nog steeds in het donker, wat het wel weer extra gezellig maakt. |
|
